عشق از ازل است وتا ابدخواهد بود جوینده ی عشق بی عدد خواهد بود

انگـ ـار احـمـَق تـر از مـ ـَن ؛ در این دُنیـای بی رَحم وجود نـَدارد

هر بـار که تو را می بینــم ، چیزی در دَرونـَم فرو می ریزَد

چیـزی شبیـه به جنین ِ سقط شـَده

یا دانـه های باران ...

و باز فـکر می کـُنـَم :

ـ خدایـا ...

چـه می شد اگـَر ...

دوبـاره بیــاید ...

و تو می روی ،و مـَن ...

دوبـاره

می نشیـنم به انتظار روزی که تو بیـایی ...

انگار یادم رفـته که احساساتـَم را سـِقط کـَردی ،

و اشکـ هایـَم را روانــه ...